24 Kasım Öğretmenler Günü

Öğretmenlik mesleğinin çok önemli bir meslek olduğunu bilerek öğretmenliği seçen değerli meslektaşlarımı kutluyorum. Onlar, işledikleri ham maddelerinin insan olduğunu biliyorlar. Bir sanatçı işlediği ham maddeyi yanlış işleyebilir, o parçayı değişme imkânı vardır. İşte öğretmenler insan eğittiklerini bilerek, Onları çağdaş uygarlık seviyesine erişmeleri için en iyi şekilde yetiştirmenin bilincindedirler.

Değerli öğretmen arkadaşlarım;

24 Kasım 1928 tarihinden itibaren açılan Millet Mekteplerinde, yaşlı, genç, çocuk, kadın, erkek herkese yeni harflerle okuma yazma öğretilmeye başlanmıştır.

Millet Mektepleri’nin açılışı ve Atatürk’ün Başöğretmenliği kabul ettiği tarih olan, “24 Kasım günü, 1981 yılından beri Öğretmenler Günü olarak kutlanmaktadır”.

Mustafa Kemal Atatürk’ün Öğretmenlere olan yakınlığını, her zaman öğretmenlerin yanında olduğunu biliyoruz. Veciz sözlerinden birkaç örnek verecek olursak;

Millet Vekillerinin maaşına zam yapılacaktır, Atatürk’e sorarlar. “Paşam, Millet Vekillerinin maaşlarına zam yapacağız ne kadar yapalım?” Derler.

Atatürk, “Öğretmen maaşlarını geçmesin,” der.

“Öğretmen bir sanatkârdır, yarının temelini o attığı gibi, değerli kişilik hamuruna biçim verir.

 “Ulusları kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir.”

“Öğretmenler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır.

“Öğretmenler, Cumhuriyet sizden, vicdanı hür, irfanı hür yeni nesiller bekler.”

Anadolu’nun dağ bayır en uzak köylerine giderek ilk Bayrağımızı dalgalandırıp, ilk İstiklal Marşını söyleten, ilk ve tek devlet memuru olan öğretmenlerimizi minnet ve şükranla anarken, Onların anılarından çok kısa bir demet sunmak istiyorum.

İlyas SÜRMELİ Öğretmenim diyor ki;

Ömerkahya köyünde çalışırken, yapılacak yeni okul için malzeme geldi. Gündüz öğrencileri okutur, akşamları da yetişkin eğitiminden sonra okulun malzemelerini beklemekten yıkılmak üzere olan oturduğu evin tamirini yapmaya fırsat bulamadım. Bir gün duvar yıkılmış, bana haber geldi. Koşarak vardım eve. Köylüler toplanmış, yıkılan duvarın tarafındaki döşemeler yerde, diğer bir ucu da yerinde. Çocuklar ağlar, köylüler dışarı çıkarmaya çalışırlar. “Ulen Mümtaz, anama ve çocuklara bir şey olmamış. Burunları bile kanamamış” diyerek o günkü heyecanı ile anlattı.

Bekir SARIOĞLU Öğretmenim diyor ki;

Yenice Köyüne müdür yetkili öğretmen olarak atandım. Okulunun tamiri 40 liraya müteahhide verilmiş. Arkadaşımla birlikte tamirini biz yaparız dedik, Milli Eğitim Müdürlüğünde, ihaleyi bozdurduk. Tamiri yaptık, 20 lira artırdık. Bu para ile de okula masa sıra yaptırdık. Her harcamadan fatura alamadığımız için para ödediklerimizle bir tutanak tutarak dosyamıza taktık. Dosyayı da İlköğretim Müdürlüğünde tastık ettirip okulumuza getirdik. Çok geçmedi, dedikodular kulağımıza gelmeye başladı. “Öğretmenler okulun parasını yediler.”

O ara okulda okuyan kardeşim Hasan’dan da bir mektup aldım. “Ağabey okulda bir dedi kodu dolanıyor, Bekir Sarıoğlu okulun parasını yemiş diye. Okula gel de bu durumu aydınlat.”

Dosyayı koltuğumun altına aldığım gibi soluğu Cuma akşamı okulumda aldım. Cumartesi öğle toplantısında nöbetçi öğretmene durumu anlatarak dosyayı verdim. Öğretmenimiz müdüre durumu bildirdi. Hemen bir incelene komisyonu kurdular. Biraz sonra inceleme kurulu raporunu müdürümüze verdiler. Müdürümüz raporu tüm idareci, öğretmen ve öğrencilerin hazır bulunduğu bu toplantıda okudu. Beni yanına çağırarak;

 “Eğer Bekir arkadaşınız bu parayı yeseydi buraya gelemezdi. Zaten biz de kabul etmezdik. Bu güzel hareketinden dolayı kendisini kutluyorum. Bekir arkadaşınız bu hareketiyle sizlere örnek olmuştur. Kendisini kutluyor başarısının devamını diliyorum,” diyerek uzun ve anlamlı bir konuşma yaptı. Köye gelince, bu tutanağı okulun dış duvarına yapıştırdım.

Değerli öğretmen arkadaşlarım. Ben, bizden önceki Köy Enstitüsü mezunları 45 kadar Öğretmenlerimi araştırıp yazdığım, 2 öğretmenimin anılarından kısa bölümler sunmaya çalıştım. Sizler de yazılmaya değer öğretmenlerinizi yazmayı unutmayın e mi?

Saygılarımla.