Bayramlar mı yoksa insanlar mı değişti?

İslam âleminin iki dini bayramından ilki olan Ramazan Bayramını idrak ettik. Bayramlar, milletleri birleştiren, buluşturan ve kaynaştıran coşku, sevinç, birliktelik ve mutlulukların yaşandığı özlemle beklenen sıra dışı özel günlerdir.

Bayram coşkularını her şeyden bihaber neşe, coşku ve heyecan ile evlerin neşesi, geleceğin teminatı, gözbebeğimiz çocuklar kutlarken, bizlerde her zaman eskiye özlem duyar ve nerede o eski bayramlar deriz.

Büyükler bir şeyi beğenmediklerinde, “Bizim zamanımızda öylemiydi; büyüğe saygı, küçüğe sevgi, yaşlıya hürmet vardı,” derler.

Peki değişen bayramlar mıydı, yoksa insanlar mıydı?

Bilemedik. Ancak bir gerçek var, çok şey değişti.

Başta milli ve dini değerlerimiz olmak üzere Türkiye’de çok şey değişti.

Teknoloji her geçen gün insan hayatına yenilikler sunuyor ve bizlerde bu nimetlerden faydalanıyoruz. Aslında bütün sıkıntı bu noktada başlıyor. Hayatımızdaki her şeyi bilinçsizce, amacına uygun olmayan şekilde kullanıyoruz.

Dünya hızlı bir değişim içinde ilerliyor ve insanlar bu değişime ayak uydurmaya çalışıyor. Kimileri bu değişimi takip ederken olması gerektiği gibi dengeli bir şekilde ilerletirken kimileri de başka bir alemde kendini buluyor. Bu hızlı değişim artık yaşam tarzımızı da etkilemeye başladı. Bu hızlı değişime ayak uydurmayanlarda psikolojik buhrana uğruyor ve yalnızlaşıyorlar.

Bu psikolojiye bürünmüş insanlarda kendilerine sosyal medyada yeni bir dünya kuruyorlar. Pamuk ipliğinden kurulmuş arkadaşlıklara sahip olarak bir nevi yalnızlıklarını bastırmaya çalışıyorlar. Teknoloji insanlar üzerinde olumlu etkiler bırakırken olumsuz yanlarını da görüyoruz. Facebook ve Twiteer’daki arkadaşların kadar sosyalsin. Sosyal medyadaki sahte ve samimi olmayan ortamdaki insanlar üzerinde geçici bir etki kurulabilir ancak duygularınızı yansıtamazsınız.

Artık telefonlarımız çok donanımlı hale geldi ve tüm işlemlerimizi tek bir hareketimizle telefonlarımız aracılığıyla sağlıyoruz. Her şeyi yapıyoruz da insanları, sevdiklerimizi unutuyoruz. “Ah nerede o eski bayramlar!” diyen insanlar, bayramlar değişmedi insanlar değişti. 

Bayramlaşmanın yerini artık toplu mesajlar aldı. Aile ziyaretlerinin yerini tatil mekânları süslemeye başladı. Bayramlar aynı ama insanların tercihleri değişti. Artık kapı kapı dolaşıp şeker toplayan çocukları bile göremiyoruz, çünkü güvenimizi kaybettik.

Kaman gibi küçücük ilçelerde bile insanlar sosyal medyadan medet umar hale gelmiş. Önceden olduğu gibi bayram günlerinde çarşıya çıkıp sokak sokak bayram ziyaretlerinde bulunan esnaflar, yöneticiler ve siyasetçiler bile kalmadı. Neredeyse Milli Bayramlarımızda dahi şanlı bayrağımızı asarak milli irade ve birliğimize olan sevgi ve sadakatimizi bile gösteremeyecek duruma geldik.

Özellikle siyasiler seçim çalışması yapar gibi çarşı merkezinde kapı kapı, sokak sokak ziyaretlerde bulunup bayramlaşma adı altında halkın nabzını tutup sorunlarını dinlerlerken; düğün ve taziye evlerinde ise başköşelerde oturarak oy aldıkları halkın mutluluğunu ve hüznünü paylaşırlardı. Şimdi “Nerede o günler,” dememek elde bile değil!

Gelenek göreneklerimiz bizim zenginliklerimizdir. Artık, bayram mutluluğunda, düğün sevincinde ve cenaze hüznünde yanımızda göremediğimiz itibar ve kariyer sahibi insanlarımız ile birlikte kültürümüze sahip çıkarak yaşatmamız gerekmekte olduğunu düşünüyor, bu vesile ile tüm Kamanlı hemşerilerimin geçmiş bayramını bir kez daha tebrik ediyorum. / İbrahim AKTÜRK