Türk Bayramı Nevruz

Mil­let­le­rin olu­şu­mun­da dil, din, tarih kadar ge­le­nek­le­rin de önemi bü­yük­tür. Bunu çok iyi bilen iç ve dış düş­man­lar, mil­let­lerin sahip ol­duk­la­rı, dini ve milli ge­le­nek­le­ri boz­ma­ya ve yok et­me­ye ça­lış­mak­ta­dır­lar.

Gü­nü­müz­de ama­cın­dan sap­tı­rıl­ma­ya ça­lı­şı­lan, ancak bin­ler­ce yıl­dan beri ufak tefek de­ği­şik­lik­ler­le bir­lik­te, bütün Türk top­lu­luk­la­rın­da coşku ile kut­la­nan Nev­ruz Bay­ra­mı ge­le­ne­ği olan, köklü, milli, kıs­men inanç mo­tif­le­ri ta­şı­yan bir ge­le­nek­tir.

Nev­ruz; Türk in­sa­nı­nı bir­bi­ri­ne ke­net­le­yen, bağ­la­yan, Er­ge­ne­kon’dan demir dağ­la­rı eri­te­rek di­ri­len ata­la­rı­nın ruh­la­rıy­la yanan bir ateş­tir. Bu ateş, hiç sön­me­den bin­ler­ce yıl yandı ve ge­le­cek­te de kı­vıl­cım­la­rın­dan bin­ler­ce gönlü tu­tuş­tu­ra­rak “ortak kül­tür ocağı”nda bin­ler­ce ruhu ısı­ta­cak­tır. Türk­le­rin Er­ge­ne­kon’dan çıkış günü sa­yı­lan bu gün, Türk dün­ya­sın­da, Tür­kis­tan’dan Ana­do­lu’ya, Ana­do­lu’dan Bal­kan­lar’a kadar bin­ler­ce yıl­dır kut­lan­mak­ta­dır.

İşte bu önem­li bay­ram, Türk kül­tü­rü bün­ye­sin­den ko­par­tıl­mak is­ten­mek­te ve bu ko­nu­da çe­şit­li fitne ve boz­gun­luk çı­ka­rıl­mak­ta­dır. Böy­le­ce bay­ram­la­rın bi­za­ti­hi özün­de var olan kar­deş­lik, kar­şı­lık­lı saygı ve sevgi or­ta­dan kal­dı­rıl­mak is­ten­mek­te­dir. İnanç­lı ve ül­ke­si­ni seven kar­deş­le­ri­miz bu oyuna gel­me­me­li­dir­ler.

Ön­ce­lik­le ve al­tı­nı çi­ze­rek bir defa daha be­lir­te­lim ki, Nev­ruz öz be öz bir Türk bay­ra­mı­dır. Bu kutlu gün dün­ya­nın ne­re­sin­de bir Türk varsa orada bin­ler­ce yıl­dır kut­lan­mak­ta­dır.

YENİ GÜN

Nev­ruz’un ne ol­du­ğu­nu, ne zaman ve ne­re­ler­de kut­lan­dı­ğı­nı ta­ri­hi kay­nak­lar ve araş­tır­ma­lar kesin ola­rak bel­ge­le­miş­tir. Bütün bay­ram­la­rın, dinî ve millî bir ina­nış­tan, o top­lu­mu il­gi­len­di­ren ortak bir ha­tı­ra­dan, ge­le­nek­ler­den, duy­gu­lar­dan ve ta­bi­atın in­san­la­ra etki eden bir ola­yın­dan doğ­du­ğu­na ina­nı­lır. Ta­bi­at­la iç içe, kucak ku­ca­ğa ya­şa­yan, top­ra­ğı “ana” ola­rak va­sıf­lan­dı­ran Türk’ün dü­şün­ce sis­te­min­de “ba­ha­rın ge­li­şi” el­bet­te önem­li bir yere sahip ola­cak­tı. Nev­ruz, yani “Yeni Gün”, insan ru­hu­nun ta­bi­at­ta­ki uya­nı­şıy­la bir­lik­te kut­la­dı­ğı bir bay­ram­dır. Türk dün­ya­sı­nın ku­ze­yinden gü­ne­yi­ne, ba­tı­sın­dan do­ğu­su­na kadar uza­nan engin coğ­raf­ya­da ya­şa­yan top­lu­luk­la­rın ta­ma­mı ta­ra­fın­dan yay­gın ola­rak kut­la­nır. Kı­sa­ca­sı Nev­ruz Bay­ra­mı, tüm Türk coğ­raf­ya­sın­da yeni yıl­dır. Ba­ha­rın gel­me­si ile bir­lik­te tüm ta­bi­at­ta yeni bir ha­ya­tın baş­la­ma­sı­nı müj­de­ler. 1990 yı­lın­da ba­ğım­sız­lık­la­rı­nı ilan eden Türk Cum­hu­ri­yet­leri’nde Kır­gı­zis­tan, Ka­za­kis­tan, Öz­be­kis­tan, Türk­me­nis­tan ve Azer­bay­can ile Rusya Fe­de­ras­yo­nu bün­ye­sin­de­ki Ta­ta­ris­tan, 21 Mart Er­ge­ne­kon / Nev­ruz Bay­ra­mı’nı “Milli Bay­ram” ola­rak ilan etmiş­ler­dir. Türk kül­tü­rün­den kay­nak­la­nan Er­ge­ne­kon / Nev­ruz bay­ra­mı, her yö­nüy­le Türk ge­le­nek ve gö­re­nek­le­riy­le zen­gin­leş­miş ana­ne­vi ve te­me­li beş bin yıl­lık Türk ta­ri­hi­ne da­ya­lı milli bir bay­ram­dır. Tür­ki­ye’de de 1991 yı­lın­da Türk Dün­ya­sı ile bir­lik­te ortak bir gün ola­rak resmi tatil ol­mak­sı­zın bay­ram ilan edil­miş­tir.

OĞUZ BAY­RA­MI

Tür­kün ol­du­ğu bütün di­yar­la­rın­da bu bay­ra­mın coş­kuy­la kut­lan­ma­sı­na büyük önem ver­mek­te­dir­ler. Oğuz Han’dan iti­ba­ren kut­lan­dı­ğı an­la­şı­lan Nev­ruz Bay­ra­mı, “Oğuz bay­ra­mı” ola­rak da ka­yıt­lar­da geç­mek­te­dir. Bu bay­ram gel­di­ğin­de in­san­lar yeni el­bi­se­ler gi­ye­rek yeni bir ha­ya­ta baş­la­mış gibi olur­lar. Eski kül­tü­rü­mü­ze göre tüm örf adet­ler uy­gu­la­nır. Türk­me­nis­tan’ın bay­ra­ğı­nın yeşil ol­ma­sı bu bay­ram­la ala­ka­lı­dır. Yeşil ta­bi­atı ve can­lı­lı­ğı sim­ge­ler. Aynı za­man­da da bu bay­ram renk­le­rin ve can­lı­lı­ğın bay­ra­mı­dır. Bay­ram­dan önce evler te­miz­le­nir, pi­lav­lar, tat­lı­lar, çö­rek­ler, bö­rek­ler ya­pı­lır ve se­vi­len dost­lar, ak­ra­ba­lar eve davet edi­lir. Bazı böl­ge­ler­de Nev­ruz’a özel saf buğ­day­dan “se­me­ne” isim­li tatlı ya­pı­lır ve tüm kom­şu­la­ra ve ta­nı­dık­la­ra da­ğı­tı­lır. Bu ye­me­ğin ya­pı­mı yak­la­şık 24 saat sürer. Sof­ra­lar özel­lik­le meyve seb­ze­ler­le süs­le­nir. Nev­ruz’da ge­le­nek­sel oyun­lar oy­na­nır ve çe­şit­li şa­ka­laş­ma­lar ya­pı­lır. At ya­rış­la­rı, güreş, milli dans­lar ve Tür­kü­ler­le, coşku do­ru­ğa çıkar. Ço­cuk­la­ra he­di­ye­ler da­ğı­tı­lır. Nev­ruz ge­ce­si bu eğ­len­ce­ler devam eder. O gece tu­tu­lan di­lek­le­rin ger­çek­le­şe­ce­ği­ne ina­nı­lır.

KAY­NAK­LAR­DA NEV­RUZ

Çin kay­nak­la­rın­dan Ku­tad­gu Bilig’e, Kaş­gar­lı Mah­mud’dan Bî­rû­nî’ye, Ni­zâ­mü’ı Mülk’ün Si­ya­set­nâ­me’sin­den Me­lik­şah’ın tak­vi­mi­ne kadar, Ak­ko­yun­lu Uzun Hasan Bey’in ka­nun­la­rı­na kadar gelen bir çiz­gi­de Nev­ruz ile il­gi­li ka­yıt­lar var­dır. Diğer ta­raf­tan Sivas hü­küm­da­rı Kadı Bur­ha­ned­din Ahmed, Sa­fe­vi Türk­men Dev­le­ti­nin ku­ru­cu­su Şah İsmail (Hataî), Os­man­lı­lar­da Sul­tan I. Ahmed ve Sul­tan Dör­dün­cü Murad gibi hü­küm­dar­la­rın, Mus­ta­fa Kemal Ata­türk’ün; din adam­la­rı­mız­dan Ka­zas­ker Bâki Efen­di ve Şey­hü­lis­lam Yahya Efen­di­le­rin, şa­ir­le­ri­miz­den Ku­loğ­lu, Pir Sul­tan Abdal, Kay­gu­suz Abdal, Şükrü Baba, Hüsnü Baba, Fu­zu­lî, Nev’î Efen­di, Nef’î, Nedim, Hü­se­yin Suad ve Namık Kemal gibi şa­ir­le­ri­mi­zin Fatih devri ve­zir­le­rin­den Ahmed Paşa’nın; büyük Azeri şairi Şeh­ri­yar’ın ve büyük Türk­men şairi Mah­dum­ku­lu’nun tarih bo­yun­ca Nev­ruz bay­ra­mı­nın ge­li­şi­ni “Nev­ru­zi­ye” veya “Ba­ha­ri­ye” de­ni­len şi­ir­ler­le kut­la­dık­la­rı­nı da bi­li­yo­ruz. Nev­ruz ge­le­ne­ği ne Sün­ni­lik­le, ne Ale­vi­lik­le, ne Bek­ta­şi­lik­le doğ­ru­dan doğuş bağ­lan­tı­sı ol­ma­yan, İslâ­mi­yet’ten çok ön­ce­le­re giden bir ge­le­nek­tir. Yani bir dinin veya mez­he­bin bay­ra­mı de­ğil­dir. Bu yüz­den de her­han­gi bir şe­kil­de bir mez­hep adına, bir din adına, bir etnik menşe adına bağlı gös­te­ril­me­si, is­tis­mar edil­me­si bir ay­rı­lık un­su­ru ola­rak tak­dim edil­me­ye ça­lı­şıl­ma­sı bey­hu­de­dir. Ta­ri­hin ve kül­tü­rün bütün ger­çek­le­ri­ne ay­kı­rı­dır.

HAİNLER İSTİSMAR EDİYOR

Bu güzel günün, en az 5 bin yıl­lık Türk bay­ra-mı­nın, ha­in­ler ve bö­lü­cü­ler ta­ra­fın­dan kendi emel­le­ri­ne alet edil­me­si, bütün Türk dün­ya­sı için büyük bir acı­dır. PKK’nın ve bu iha­ne­ti­nin si­ya­si uzan­tı­sı olan HDP’nin, yine bir oyun pe­şin­de ol­du­ğu­nu içi-miz sız­la­ya­rak iz­li­yo­ruz. Bu ba­ha­ne ile yine artık alış­tı­ğı­mız al­çak­lık­la­rı sah­ne­li­yor, iha­net­le­ri­ni meş­ru­laş­tır­ma­ya ça­lı­şı­yor ve mey­dan oku­yor­lar. Yap­tık­la­rı­nın yan­la­rı­na kal­ma­sı­nın şı­ma­rık­lı­ğı ile yakıp yı­kı­yor­lar, diğer ta­raf­tan ka­nu­nu, Ana­ya­sa­yı ve dev­le­ti ta­nı­ma­dık­la­rı­nı ilan edi­yor­lar.

NEV­RUZ TOYU KUTLU OLSUN

Bir defa daha tek­rar ede­lim: Nev­ruz, dün­ya­nın ne­re­sin­de olur­sa olsun, mez­he­bi ne olur­sa olsun bir Türk bay­ra­mı­dır. Nev­ruz; Türk in­sa­nı­nı bir­bi­ri­ne ke­net­le­yen, bağ­la­yan, Er­ge­ne­kon’dan demir dağ­la­rı eri­te­rek dün­ya­ya ya­yı­lan ata­la­rı­nın ruh­la­rıy­la yanan bir ateş­tir. Bu ateş, hiç sön­me­den bin­ler­ce yıl yandı ve ge­le­cek­te de bin­ler­ce ruhu ısı­ta­cak­tır.

Aynı za­man­da ba­ha­rın müj­de­ci­si olan Nevruz´un Türk kül­tü­rü­ne ya­kı­şır bir şe­kil­de, birlik­bera­ber­lik için­de ve coş­kuy­la kut­lan­ma­sı dile­ği ile Türk mil­le­ti­nin Nev­ruz toyu kutlu olsun.