Nahif insanlara sahip çıkalım

Yıllardan beri “naif” olarak bildiğimiz ve her yerde bu şekilde kullandığımız “ince ruhlu, kibar, alçak gönüllü, nazik, zarif ” anlamındaki sözcüğün doğru yazılışı “nahif”tir.  “Naif” şeklinde telaffuz ettiğimiz sözcük ise tecrübesiz, acemi, kaba saba ve toy anlamına gelir.

Nahif insanlar kendilerini anlayamayan naif insanlardan çok çekiyorlar. Kırılan, dökülen, üzülen, fedakârlık eden, ince düşünen, kılı kırk yaran, ince eleyip sık dokuyanlar hep onlar. Naifler ise çok rahat.

Çünkü nahif insan amaca giden her yolu mubah görmüyor. Önce vicdanının sesini dinliyor, ölçüyor, biçiyor, hatırı kalmasın diye, hatırı kırılmasın diye belki de çok fedakârlık yapıyor, çok taviz veriyor. Etrafından utanıyor önce.  Öteki öyle mi?

Toplumsal yaşamın en dayanılmaz yanları:

• Samimiyet ile ikiyüzlülüğü

• Zekâ ile aklı ve vicdani davranışı

• Dürüstlük ile kurnazlığı ayırma güçlüğüdür.

Daha önce de yazmıştık; aklımız çıkarlarımızı, vicdanımız insanlığımızı korur. Nahif insanlar vicdanı ile hareket eden insanlardır.

Nahif insanların heybesinin bir gözünde asaleti vardır,  diğerinde vicdanı. Nahif insanlara sahip çıkmak, insanlığa, çocuklarımızın geleceğine sahip çıkmaktır.