Kaman’a sahip çıkın!

Kaman’da 19 yıldır gazetecilik, 33 yıldır da esnaflık yapıyoruz. Kimseyle bir sorunumuz ve husumetimiz yok ama Kaman adına yanlış giden ya da aksayan konuları yazdığımız zaman birileri nem kapıyor, husumet gösterip muhalif olarak adlandırıyorlar…

Olsun…

Ekmeğini yediğimiz, dünyanın en güzel memleketi, Japonların deyimiyle dünyanın tam ortası olan, şimdiler de beton olarak anılan Kaman’ımız için hiç olmazsa şu seçim tantanasında asil Kamanlı hemşerilerimizden vekâlet isteyen saygı değer siyasilerimize dilimizin döndüğünce, sesimizi duyurabildiğimiz kadarıyla, karınca misali bir kez daha KAMAN’IMIZA SAHİP ÇIKIN çağrısında bulunalım istedik.

…

Genç yaşta ticarete başladığımız o yıllarda ilçe genel nüfusumuz 60 binlerde, Kaman merkez nüfusumuz ise 30 binlerde idi. Siyaset adına Kırşehir’in ilçe yapılması gibi sahipsiz Kaman’ımız da Akpınar Kasabamız ile birlikte 18 köyümüzün bizden koparılmasıyla adeta siyasi olarak cezalandırıldı. Şirin ilçemize sahip çıkılacağı yerde dönemin sözde politikacıları (!) tarafından siyasi ikbal uğruna göz ardı edildi.

Her anını iyisiyle kötüsüyle dolu dolu Kaman’da yaşayan ve mesleğimiz gereği ilçemiz ekonomisi ve siyaseti üzerine küçücük de olsa bilgi sahibi olan birisi olarak eski günlerimizi mumla arar olduk.

Evet, o zamanlar Kaman küçüktü. Ama nüfus olarak değil tüm ülke gibi kendi kendine yeten ama lüküs ve şatafattan uzak, kırık dökük işyerleri ve evleriyle köy görünümünde bir yer idi Kaman. Hep şehir olmak, şehirli olmaz istedik. Dostluktan, samimiyetten ve vefadan uzaklaşarak büyüdük, geliştik. Büyümeyi gelişmeyi cebimizdeki paradan, bindiğimiz bilmem kaç beygir arabadan, oturduğumuz apartuman katlarından ölçmeye kalktık.

Kimsaş’ımız vardı, çamaşır suyu ve gazoz fabrikalarımız vardı. Yapıldığı yıllarda ülkeye örnek gösterilecek Küçük Sanayi Sitemiz vardı. Kaman, Keskin, Çelebi, Bala hatta Kırşehir ve Koçhisar’ın yakın köylerinden alışverişe gelenler için semt pazarının haricinde bir zamanlar emtia ve hayvan panayırları bile kurulurmuş Kaman’da.

Evet, masal anlatıyoruz okumak isteyenlere.

Çevremizdeki tüm ilçeler şehirler gelişti fabrikaları oldu, bir birlerine sahip çıktılar. Siyasetçileri, seçilmişleri ve atanmışları çalıştı ya da halkı tarafından çalıştırıldı. Onlar hep birlikte geliştiler, nüfusa oranla çok fazla Alamancı dediğimiz gurbetçiye sahip ilçemiz Kaman para bolluğu arasında sahipsizlikten sınıfta kaldı, geriledi. Rahmetli Elliböcük gibi 2 ileri 1 geri derken atı alan Üsküdar’ı aştı.

Evet. Hatalar, hatalar, hatalar…

Yani, biz yapmadık. Tamam, sizde yapmadınız ama birileri yaptı! Başkası hata yaptı diye bizde yapmak zorunda mıyız? Matematik gibi eksi ile eksiyi çarpıp artı mı elde edeceğiz? Yanlışla yanlışı mı düzelteceğiz?

24 Haziran’da Kaman ilçemiz adına vekâlet almak için yarışacak siyasilere Kaman aşığı birisi olarak nacizane uyarıda bulunmak istiyorum.

-Kendinizi vekâletini alacağınız halkımızın üzerinde görmeyin, onlara tepeden bakmayın,

-Düğününde, cenazesinde, iyi ve kötü gününde yanlarında olmaya çalışın,

-Ulaşılabilir olun. Vekâlet sahiplerini parti binalarında ya da Meclis ofislerinde atlatmayın,

-Kazandığınız zaman çevrenizi sarıp sizlerin samimi ve halisane duygularınızı körelten dalkavuk, yalaka, liboş, dönek, dili yalamaktan kayış olmuş her devrin adamlarını, ihalecileri, rantçıları vs. vs. kendinizden uzak tutun,

-Yapamasanız dahi seçmenin istek, arzu, talep ve beklentilerine cevap vermeye çalışın, onları kandırıp aldatmayın…

Sadece bu kadarını dahi yapsanız tekrar aday olmak için çaba sarf etmez, işlerinize, yatırımlarınıza ve ülke siyasetine daha fazla zaman ayırırsınız. Seçmende tekrar sizi vekil tayin etmek için gerekirse kapınızda bekler.

Kaman sahipsiz!

Evet, hep sahipsiz diyoruz. Kaman’ın seçilmiş ve atanmış yöneticileri ile siyasileri ortada yok. İktidar partisinden muhalefet ve yavru muhalefet partisine kadar herkes kendi işi ve ihalesi peşinde. Çarşıya, pazara çıkmıyorlar. Vatandaşın hali nedir, beklentisi ve isteği nedir diyen yok. Kimin eli kimin cebinde kimsenin de umurunda değil…

Belediye Başkanı desen kendi işi ve şahsi sorunları nedeniyle çoğunlukla Kaman’da bile yok. Zaten bi gören olsa gözü Abdal aşiretinden davulcu arar oluyor. Şehri eminimiz ilçemize teşrif etmiş diye davul zurnayla karşılayacak…

Kaymakam Bey ise köylerdeki çalışmaları, Akpınar vekâleti, Kırşehir toplantıları ve mutat masabaşı işleri nedeniyle henüz çarşıya çıkıp ahalinin hali nicedir, ahvali ne durumdadır diye sormaya fırsat bulamamış durumda…

Vekillerimizi ise inşallah 1 Kasım 2015 seçimlerinden sonra Allah’ın izni Yavru Muhalefet Devlet Bahçeli ile Reisi Cumhurumuz Recep Tayyip Erdoğan’ın sayesinde 24 Haziran’da yapılacak seçimler sırasında inşallah görme şansımız olacak. Gayet tabiî ki ilimizdeki ve Kaman’ımızdaki fabrikaların, işadamlarının, yatırımların bitmek tükenmek bilmeyen isteklerinden başlarını kaldıramadıkları için yoğun ve yorucu bir tempo ile çalıştıkları için bizler gazeteci olarak dahi 2 yıl 6 ay 1 gün geçmesine karşın 1 kere dahi göremedik. Ama herkes bizim gibi değil, çok şanslı bir elit kesim bazı rivayetlere göre 3 ya da 4 kez görmüş! Valla ben demiyorum öyle diyorlar…

Sorunlar…

Kaman’da kapatılan kurumlar unutuldu, gidenler gitti. Yeni hastane binası yapıyoruz tamamlayamadık ama inşallah seçime açarız ama yöneticileri ithal. Milli Eğitim Müdürlüğü atlama-zıplama tahtası gibi çalışıyor, dışarıdan getirilen tüm ithal müdürler bir üst levele atladılar, sırada ithal şube müdürlerinin koltuğunun yükseltilmesinde… Sınavlar ve diğer hizmetler için yapılan alımlar Kamanlı kırtasiyecilerden veresiye alınırken, nakit para olduğu zaman da şehir dışından belli kesimlerin tercih edildiği söylentisi uzun süredir devam etmekte. 600’den fazla öğretmen camiasının yarısına yakını ile bir o kadar da amir-memur kesimi Kırşehir’de ikamet edip, servisle gelip servisle gitmekte. Kaman’ın çocuğuna, halkına ve ekonomisine en ufak bir katkı sağlayamamakta, verim ise düşmekte. Okulları zaten saymaya gerek yok. Vatandaş oralarda kimlerin nasıl oturduğunu gayet yakından takip etmekte ve bilmekte. Demek ki, okuryazarlık ve eğitim kalitesi ile ülke genelinde dereceler yapan şirin ilçemiz Kaman’da müdürlük makamını dolduracak, o görevleri yapacak adam (!) yok imiş!

Üniversite desen oda zaten elimizden kayıp gitmek üzere. 4 yıllık Meslek Yüksekokulumuz 40 kişilik bir kontenjanla bu yıl öğrenci almayı beklerken, uzun bir süredir faaliyete geçirilememesinin zararını Kaman halkı çekti. 2 yıllık bölümlerde de doğrudan geçiş kaldırıldığı için kontenjan doldurmakta zorluk çekiliyor. Üstüne üstelik edindiğimiz bilgilere göre Kırşehir merkezde oturup sadece ders saatinde okula ders vermeye gelen bir takım zevat ise öğrencilere telkinlerde bulunup “aynı bölümler Kırşehir’de de var dilekçe vererek orayı tercih edin, büyük şehirde okuyun” diyorlarmış. Amaç ise gayet açık, işini kaybetmeden evinin olduğu yere taşımak istiyorlar işyerlerini. Haberiniz olsun, okulun içi okuldakiler tarafından boşaltılmakta. Bizden söylemesi.

Otopark sorunu olan Kaman’da birde bazı vatandaşlar yol kenarlarını, kaldırımları ve hatta sokakları babalarının malı gibi kullanmakta, dubadan gıda maddesine hatta masa sandalyeye kadar kaldırımları ve yolu işgal etmekte. Şehir şehir olmaktan çoktan çıktı, çerçici dükkânına döndü bile. Sıradan bir işletme olan Kırgaz’a tüm suç atılırken, doğalgazın henüz geçmediği yerlerde bile bozulan yollar kaldırımlar taş-toprakla alelade kapatılmakta, otomobiller ve yayalar kadar kalkan tozdan-çamurdan evler ve işyerleri de zarar görmekte. Yap-boz yapmaktan devletin ve milletin paraları çarçur edilmekte…

Kaman’da bir marka yer haline gelen ve nostaljik bir anlam ifade eden, bizlerin bile kurulduğu zamanı hatırlamadığı sembol yerlerimizden biri olan yoğurt pazarının hangi aklı evvelin aklıyla kendi yerinden alınıp uzak bir köşeye kaldırıldığı muamması sürerken, Çarşamba günleri Cumhuriyet meydanına tezgah açarak çarşıda ekonomik canlılık sağlayan tezgahların kaldırılması gibi uygulamalar çarşı esnafı arasında “vatandaştan hınç çıkarmak”,”öç almak” olarak yorumlanmakta. Oldukça modern ve güzel olan ve o kadar küçük olan bir alana koskoca pazarı tıkıştırıp yolu trafiğe açmayı planlayanlar evdeki hesabı çarşıya uyduramadılar ve yolu yine kendi elleriyle trafiğe kapıyorlar…

Çevre yolu faciası ekonomik olarak şimdiden kendini göstermiş durumda. Adliye Sarayından Zahireciler Sitesine kadar sağlı sollu Kamanlı esnafımız işlerin haddinden fazla düştüğünden şikâyetçi, bizlere sesimizi duydurun diye baskı yapıyorlar. Çevre yolun birinin bile ticareti bıçak gibi kestiğini dile getiren esnaflarımız, Körmenli mevkiinde yapımına başlanan Savcılı yolunun ise Kaman ekonomisini satır gibi keseceğini ve şuanda tek işin olduğu bölge olan Savcılı Durağı ve İstiklâl Caddesini de bitireceğini söylemekteler…

Bu kadar sahipsizliğin, ekonomik sıkıntının arasında askerin polisin tuzak kurarak kestiği cezalardan da illallah çeken Kamanlılar, sadece 2018 yıllında kesilen cezalara bakmanın kâfi olacağını belirtmekteler. Yanmayan trafik lambasından, olmayan otoparka ve köy yollarında zula yerlere kurulan tuzak pusulara kadar herkes görevini layıkıyla yerine getirmekte.

…

Bir uyarıda vatandaşa

Naçizane az dedik ama çok sorun ve söyleyecek çıktı. Aday olacak ya da siyaset yapacaklara seslendik ama bir çift sözümüzde Kamanlı hemşerilerimize.

Saygı değer, hatır gönül bilir, misafirperver ve bir o kadar da nazik hemşerilerimiz. Sizlerin bize ulaştırdığı ve bizlerinde gözlemlediği sorunları dilimiz döndüğünce anlattık. Ama artık sizde misafirperverliğinizi ve saygınızı bozmadan, el ufalamadan bizlere ilettiğiniz bu sorunları muhatabı olan siyasi, seçilmiş ve yöneticilere de uygun bir dille söylerseniz daha inandırıcı olursunuz. Yoksa gazeteci olarak bizler konuyu abartmış olarak görülürüz ve sizlerin halinizden memnun olduğunuz anlaşılır ve de bu devran böyle devam eder durur. Benden söylemesi.

Her şey Kaman için!

İyi günler. 😉